Energetyka Jądrowa

Tor nie uratuje energetyki jądrowej

Tłumaczenie z http://www.fukuleaks.org/web/?p=3101

Po katastrofie w Fukushimie w 2011r rozgorzała dyskusja na temat przyszłości energetyki jądrowej. Wielu dyskutantów widzi w torze panaceum na wszystkie bolączki  atomistyki i cudowny środek na zaspokojenie zapotrzebowania świata na energię.

Niestety dezinformacja o torze jest bardzo promowana przez przemysł jądrowy i różne inne firmy podpinające się pod to hasło celem zdobycia dotacji na reaktory i paliwo torowe. Bajka o torze jest daleka od realizmu i rzeczywistości. Niestety niedoinformowani ludzie słyszą krótki kawałek propagandy o torze i wierzą w nią nie przeprowadzając własnej analizy problemu.

Jednym z mitów jest to, że tor jest bezpieczny. Tor–232 ma okres połowicznego rozpadu  w wysokości 14 miliardów lat (miliardów, nie milionów). Tor 232 jest również bardzo promieniotwórczy. W porównaniu  z tą samą ilością radioaktywnego  uranu, tor daje znacznie wyższą dawkę w organizmie. Jeśli ktoś wdycha określoną  ilość toru dawka wchłonięta przez  kości jest 200 razy większa niż w przypadku  wdychania takiej samej ilości uranu. Tor wymaga też dłuższego przechowywania  paliwa jądrowego niż uran. Z produktów pochodnych toru  technet-99 z okresem rozpadu połowicznego  ponad 200000 lat. Tor nie jest bezpieczny i nie ma rozwiązania  kwestii przechowywania zużytego paliwa.

Tor nie jest w stanie sam produkować energię. Zwolennicy toru  często nie wspominają o zasadzie działania reaktora, w którym do działania potrzebny jest uran i pluton. Uran–235 i pluton–239 są uważane za materiały do ​​produkcji bomb i ryzyko proliferacji. Więc całe  “bezpieczeństwo”  toru zostało zmyślone.  Podczas pracy przy  wzbogaceniu uranu-235 stosowanego w reaktorze toru, uzyskanie procentowego stężenia u-235 potrzebnego do produkcji bomby nie jest trudnym procesem.Cykl przerobu nie rozwiąże ryzyko proliferacji.
Innym mit – , reaktory torowe mogą pracować przy temperaturze otoczenia.  Do wytworzenia energii cieplnej musi pracować  w inny sposób i nie w temperaturze otoczenia. Wiele reaktorów toru  wykorzystuje jako medium ciekły fluorek sodu w procesie reaktora. Ten materiał jest bardzo toksyczny i wprowadza własne zagrożenia.Stworzenie paliwa torowego nie jest bezpieczniejsze niż wytworzenie paliwa uranowego . Tor stawia te same warunki zagospodarowywania  odpadów nuklearnych i toksycznych substancji, jak występujące  problemy  technologiczne w górnictwie i przerobie  uranu.Eksperymenty z produkcją energii z toru trwają ponad 50 lat . Torowe reaktory eksperymentalne w zasadzie pracują, ale występują  problemy techniczne i paliwowe. Często twierdzi się, że Indie mają kilka udanych torowych komercyjnych reaktorów energetycznych . A rzeczywistość jest taka, że ​​Indie próbują przez dziesięciolecia i nadal nie opracowały komercyjnego  reaktora toru. ( w zasadzie odpuścili sobie, bo zamówili 19 tradycyjnych reaktorów w ROSATOM )Tor nie jest bardziej ekonomiczny w eksploatacji . Cykl paliwowy jest bardziej kosztowny i wymagają większych  zabezpieczeń dla pracowników, bezpieczeństwo instalacji  jest znacznie bardziej restrykcyjne  niż istniejących paliw jądrowych.
Niemcy eksperymentowali z Thorium reaktora THTR-300. Odkryli także z reaktorem toru były znaczące ryzyko utraty w przypadku cieczy chłodzącej. Mieli też problemy z konstrukcji betonowych braku powodu bardzo wysokiej temperatury, paliwa szczelinowania toru i hot spotów w reaktorze. Nie było również radioaktywne uwalnianie do powietrza na skutek awarii.Reaktor został ostatecznie złomowany powodu problemów technicznych i kosztów.Innym dość głupim twierdzeniem jest, że “tor jest tak bezpieczny można obsługiwać go gołymi rękami!”. Przykro nam, ale można zrobić to samo z prętem  paliwa uranowego.
Pelet torowy
Więcej na ten temat.